Laatst kwamen Junior en zijn dame in de Via Prosperità de zonnewende vieren en het werd bijzondere celebratie.

Na wat omzwervingen is Junior ingetrokken bij Mel G. en Meneertje, diep in een vreemde provincie. Zijn passages aan de Via Prosperità zijn zeldzaam maar intens. Zo ook nu weer. Mijn Groote Liefde heeft Les Jeunes een etentje beloofd waarbij tante Faffy, La Mama en Mémé de feestdis vervolledigen. De piot mag in de potten roeren. (Osso Bucco with all the fixins).

De genodigden zijn iets te vroeg en hebben cadeautjes bij. Meneertje eist alle aandacht op en zijn gesnuffel jaagt De Zwarte Panter naar de slaapkamers. “We wachten nog even op de anderen,” stelt een uitgelaten Junior. Bij de piot ontsteekt een mentaal knipperlicht. Hij fronst de wenkbrauwen en zwijgt. Kort daarop landen ook Faffy, La Mama en Mémé en na de gebruikelijke verwelkomingen en kreten neemt iedereen plaats in het salon. De piot vraagt Mel G. wat zij wenst te drinken als aperitief. “Een watertje,” weerklinkt het. Dit verrassend antwoord ontsteekt bij de piot alle alarmbellen.

Zodra iedereen gewapend is met een droogje en een natje (vooral dat laatste) schraapt Junior de keel: “We hebben cadeautjes bij!” Met een fijn gevoel voor decorum overhandigt hij Mijn Groote Liefde en haar piot elk een keurig en fleurig ingepakt doosje. Haastig scheurt het papier open en onthult wat de piot reeds vermoedt: in zijn hand prijkt een koffiebeker met het opschrift “Hoera! Je wordt Opa!” Op het exemplaar dat Mijn Groote Liefde triomfantelijk in de hoogte steekt, staat een gelijkaardige boodschap, zij het met een andere besluit: “Hoera! Je wordt Oma!“

De aanwezige oma’s en Faffy kirren van opwinding en de proficiateringen vliegen in het rond. In al het gewoel duwt Junior de piot een fles witte wijn met een gelegenheidsetiket in handen: “Wil je mijn peter worden?” De piot hoeft daar niet eens een nanoseconde over na te denken.

Gelijk begint de zoektocht naar de roepnamen van de oma en opa in spe. De eerste suggesties van de piot kunnen (terecht?) op weinig enthousiasme rekenen: “Parrain” en “Pètje.” Toch krijgt één voorstel een beetje krediet, ook al ligt het voorlopig nog een beetje gevoelig.

Pépé…