Laatst viel een dure eed aan scherven en hernieuwde ik mijn liaison met La Déesse.
De dame in kwestie is geen onbekende. Toch start de expeditie met een studie van haar diepste geheimen. Net als vorig jaar mondt die hofmakerij uit in een aanhoudende charge van een brede stroom emoties op mijn gevoelig hart. Geen paniek: ik heb de ervaring van een overlever.
Schrijf deze bekoorlijke beleving niet op het conto van de goddelijke wagen: het is wel degelijk een bijna fysieke reactie op de fine fleur van de menselijke soort waartussen ik mij mag bewegen. Deze fauna en flora is mijn biotoop voor de komende dagen en die ene lange week op het einde van deze maand.
En dat alles maakt me blij. Niet alleen ben ik – andermaal – hoogst gecharmeerd door de intrigerende diversiteit in taal en cultuur. Elk individu komt met verhalen, plannen en dromen. Een voor een zijn het snoepjes (van het gezonde soort) die zonder onderscheid mijn fantasie op hol jagen.
De mannelijke helft (fauna) is een bonte en boeiende verzameling karakterkoppen, statige heren en stijlvolle jongens. De noeste werker aanschouwt minzaam hoe de modebewuste dandy – klassevol in woord en daad – dolt met de sjofele grappenmaker die in een andere wereld sowieso vergeven is met Ritaline.
Het andere deel van het spectrum (flora) is al even adembenemend in zijn diversiteit en intrinsieke mooiigheid. Mijn amechtig vocabularium schiet lichtjaren tekort om het engelen-defilé accuraat en waarheidsgetrouw te beschrijven. Fabelachtige feeën flankeren gracieuze godinnen; ravissante reeën zingen aan de zijde van verrukkullukke freules.
Het is mooi, wondermooi. C’est magnifiquement belle. De voorkomende schoonheid van mijn expeditiegenoten doet bij momenten La Déesse in de showroom vergeten. Maar dat is niet erg, want met deze inspirerende en gedreven fauna en flora aan mijn zijde kom ik er wel.
Dit is binnenkort voor eventjes mijn leefwereld. En ik kijk er ongelooflijk hard naar uit.
Pingback: Haiku | Rik Wintein
Pingback: Haiku (2) | Rik Wintein
Pingback: Hartbewelmend | Rik Wintein
Pingback: ’t Zijn Spruiten | Rik Wintein
Pingback: Pretentieloze uitbundigheid | Rik Wintein